Het aftellen is begonnen

Over bijna twee maanden is het al zover, dan ga ik naar Uganda! De adrenaline schiet door mijn lijf en ik heb mij er zojuist bij neergelegd dat ik vandaag niet langer dan vijf minuten stil kan zitten. En tegelijkertijd voel ik ook de druk dat ik over twee maanden ruim 21 kilometer moet kunnen rennen onder andere omstandigheden dan in dit kikkerlandje. Al hoewel de zon vandaag schijnt in al zijn pracht en praal. Maar bij lange na nog niet te vergelijken met de temperatuur in Uganda op dit moment, namelijk zo'n 30 graden! Vanmorgen heb ik een rondje van 12 kilometer gerend in de bossen in Ede. Het eerste rondje waarbij ik zeker weet dat ik over twee maanden ook de halve marathon ga rennen. In dit verslag wil ik jullie graag iets vertellen over mijn motivatie en de aanloop van en naar Uganda.

Zo'n twee weken geleden toen ik rustig mijn middageten aan het nuttigen was in de kantine van de CHE, werd ik attent gemaakt op de mogelijkheid om ambassadeur te worden van Compassion door bedenker en aanjager te zijn van fondswervende acties om zes studenten in Uganda de mogelijkheid te geven om te studeren. Mijn eerste gedachte was: 'Dat is tof!' Maar snel daarna wimpelde ik het idee van ambassadeurschap al af. Het zou teveel tijd kosten naast mijn studie en daarnaast was het over twee maanden al de bedoeling dat ik dan mee zou gaan naar Uganda om daar de studenten te ontmoeten en om de halve marathon te gaan rennen. Het blaadje met de uitnodiging voor het ambassadeurschap legde ik dan ook op de rand van mijn bureau om het naast mij neer te kunnen leggen. Maar elke keer als ik achter mijn bureau kroop, in een poging om wat schoolwerk te verrichten, trok de uitnodiging steeds mijn aandacht. Mijn hart zei 'ja', maar mijn verstand zei 'nee'. En zo gingen er een aantal dagen voorbij, maar ik kon het idee maar niet uit mijn hoofd zetten en ik werd er onrustig van. Dus ik ging ervoor bidden omdat ik niet wist wat ik met de situatie aan moest. Bidden kan altijd, dacht ik. Ik merkte dat het verlangen steeds groter werd om iets voor studenten in Uganda te kunnen betekenen. Om studenten dezelfde kans te geven als ik heb gekregen. Een dag later hoorde ik een liedje van Matthijn Buwalda en ik werd geraakt door de tekst 'U wilt dat we gaan, alleen Uw liefde kan de wereld helen en U wilt dat we die liefde uit gaan delen'. En deze tekst verwoordde precies waarom de uitnodiging voor het ambassadeurschap mij niet los liet. Niet het geven van geld aan de studenten, maar vooral het laten zien van liefde en hoop zoals Jezus die ook heeft laten zien is de kern voor mij. Dit liet mij niet los en ik besloot om een motivatiebrief te schrijven en mijn plannen die ik had om geld in te zamelen. Vervolgens mocht ik een korte presentatie houden over mijn plannen en werd mij verteld dat ik ambassadeur mocht zijn voor de studenten in Uganda. Onwijs tof om studenten, honderden kilometers verderop, te kunnen helpen door het vele dat ik heb ontvangen.

Het ambassadeurschap houdt in dat ik samen met vijf andere studenten bedenker en aanjager ben van acties die vanuit de CHE georganiseerd gaan worden. Samen moeten we 60.000 euro ophalen. Het steunen van 1 student in Uganda kost namelijk 10.000 euro. Een onderdeel van het ambassadeurschap is de reis naar Uganda. Deze reis kost ook geld en daarvoor zoek ik sponsors. Door mij te sponsoren, sponsor je dus vooral studenten in Uganda! Ik zou het ontzettend tof vinden als je mij zou willen steunen door een gift over te maken of door zelf een actie op te zetten. HELP JE MEE? Mijn rekeningnummer is 16.94.197.

De komende weken kun je hier dus mijn verhalen lezen en op deze manier hoop ik jullie te kunnen betrekken in mijn reis naar Uganda.
Check ook even deze filmpjes:
- http://www.youtube.com/watch?v=-5xcqrvC59Q
- http://www.youtube.com/watch?v=_9NN66E7u-M